Naczyniaki u dzieci
Naczyniaki wczesnodziecięce
Naczyniaki u dzieci – Naczyniaki wczesnodziecięce to najczęściej występujące guzy pojawiające się w pierwszych latach życia. Zwykle do ich rozpoznania wystarczy wywiad i badanie kliniczne. Czasem wskazane jest wykonanie badania USG guza.
Naczyniaki u dzieci są bardzo powszechne wśród rasy białej – około 12% dzieci ma przynajmniej jedną zmianę. Kilkukrotnie częściej spotyka się je u dziewczynek niż u chłopców.
Zwykle u około 70 % dzieci nie są widoczne po urodzeniu, pojawiają się w pierwszych tygodniach życia.
Naczyniaki u dzieci początkowo mają postać małej różowej plamki lub pojedynczej teleangiektazji. Charakteryzują się szybkim guzowatym wzrostem w pierwszych miesiącach życia – najczęściej rosną do 10 miesiąca życia.
Guzy rosnąc mają barwę czerwoną lub wiśniową.i błyszczącą powierzchnię. Głębiej położone-pod skóra-powodują błękitne zabarwienie skóry na powierzchni i jej uniesienie lub widoczne są pojedyncze teleangiektazje w obrębie niezmienionej skóry.
Po okresie wzrostu, w różnym wieku u dzieci, najczęściej następuje okres inwolucji. Guz staje się bardziej miękki i przybiera barwę szarofioletową. Proces zaniku zmiany zaczyna się najczęściej od środka naczyniaka. Zarówno początek zanikania naczyniaka jak i szybkość tego procesu są nie do przewidzenia. Około 70% naczyniaków zanika do 7 roku życia.
Zmiany ustępują czasem bez śladu, ale często widoczna jest po ustąpieniu naczyniaka blizna, naddatek skórny lub teleangiektazje.
20% dzieci rodzi się już z niewielkim naczyniakiem, który szybko się powiększa, a u 10% całkowicie rozwinięty naczyniak jest już obecny po urodzeniu i bardzo szybko zmniejsza się.
Naczyniaki u dzieci mogą występować na skórze całego ciała, ale najczęściej spotykamy je na skórze głowy. U większości dzieci zmiany są pojedyncze, ale w 20% przypadków mogą być mnogie. Mnogim naczyniakom częściej towarzyszą naczyniaki w obrębie narządów wewnętrznych.
Naczyniaki u dzieci – Powikłania
- owrzodzenia
- stany zapalne
- krwawienia
- objawy ucisku w naturalnych otworach ciała ( szpara powiekowa-niedowidzenie, wytrzeszcz, wady wzroku, okolice płciowe i odbytu – problemy z oddawaniem moczu i stolca , okolica ust – problemy z odżywianiem ,wady zgryzu,dłonie i stopy – problemy z wykonywaniem różnych czynności)
- niewydolność serca ( towarzyszy naczyniakom olbrzymim lub występującym w narządach wewnętrznych).
Leczenie naczyniaków wczesnodziecięcych (guzowatych).
Szybszej inwolucji naczyniaków sprzyjają zabiegi kriochirurgii,a w niektórych przypadkach wielomiesięczne leczenie propranololem . Jeśli naczyniak nie zaburza funkcji i nie zakłóca rozwoju dziecka można pozostawić go bez leczenia.
Pozostałości po samoistnym wycofaniu się naczyniaków-teleangiektazje, naddatki skórne, blizny-można usuwać stosując metody chirurgiczne i laseroterapię. Pamiętać jednak należy, że u dzieci nie stosuje się kosmetycznej poprawy zmiany i tego typu zabiegi są przeprowadzane przede wszystkim u dorosłych pacjentów.
Znamiona naczyniowe płaskie.
Mogą występować samodzielnie lub być częścią zespołu chorobowego- Zespołu Sturge’a-Webera (naczyniak na twarzy) lub Zespołu Klippla-Trenaunaya (zmiana na kończynach ).
Wyżej wymienione zespoły chorobowe wymagają współpracy wielu specjalistów w procesie leczenia dzieci.
W leczeniu naczyniaków płaskich wykorzystuje się zabiegi laserowe , czasem zabiegi chirurgii naczyniowej lub tylko obserwację naczyniaków pozostawiając je bez leczenia.
Doświadczony lekarz dermatolog pracujący z dziećmi może jednoznacznie określić rodzaj naczyniaka, konieczność wykonania badań dodatkowych i ustalić sposób leczenia zmiany.