Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry u dzieci
Zmiany skórne w przebiegu kontaktowego zapalenia skóry są często mylone z innymi dermatozami, m .i. atopowym zapaleniem skóry, grzybicą, łuszczycą. Publikacje z ostatnich lat w kilku krajów europejskich pokazują, że częstość występowania kontaktowego zapalenia skóry waha się u dzieci w przedziale 15%-35% losowo wybranych pacjentów i około połowa tych wyników jest klinicznie istotna. Do uczulenia na powszechnie występujące alergeny może dochodzić już w pierwszych miesiącach życia . Zmiany te stwierdza się częściej u dzieci młodszych (do 3 r. ż.) niż starszych (powyżej 3 r. ż.).
Najczęściej dzieci uczulają-metale (w tym nikiel, chrom, kobalt), substancje zapachowe, tiomersal (jako środek konserwujący szczepionek), neomycyna, składniki gumy, balsam peruwiański, kalafonia i inne.
Do diagnostyki alergicznego kontaktowego zapalenia skóry służą testy płatkowe. Dodatni wynik testu wraz z istotnymi klinicznie objawami jest podstawą do postawienia właściwego rozpoznania i rozpoczęcia leczenia. Podstawą leczenia jest ograniczenie kontaktu chorego z danym alergenem. W okresie zaostrzeń zmian skórnych konieczne jest stosowanie odpowiednich leków zewnętrznych (w tym kortykosterydów) i leków antyhistaminowych drugiej generacji (cetyryzyna, loratadyna i inne).
Dodatkowo stosuje się emolienty – odpowiednie natłuszczanie i nawilżanie skóry,środki redukujące i inne zgodnie z zaleceniem lekarza dermatologa.